അകത്തു നിന്നു വരുന്നവളുടെ കാലിലേക്കായിരുന്നു ആദ്യം തന്നെ അവന്റെ കണ്ണുകൾ നീണ്ടു പോയത്…

അവകാശി…. ഇരുപത്തി അഞ്ചാം ഭാഗം
കാളിംഗ് ബെല്ലടിച്ചപ്പോൾ വാതിൽ അജിക്ക് മുമ്പിൽ തുറന്നു…..
അവനെ കണ്ടതും വാതിൽ തുറന്ന ആളൊന്നു പുഞ്ചിരിച്ചു……

എവിടെയോ കണ്ട് പരിചയിച്ചൊരു മുഖമായി അവനെ അജിക്ക് തോന്നി….
അവനും ചെറുതായൊന്നു ചിരിച്ചു….
പാർവതി….?
വരൂ….

അകത്തേക്കിരിക്കാം…..
അജിയത് ചോദിച്ചതും അയാൾ അകത്തേക്ക് ക്ഷണിക്കുകയാണ് ചെയ്തത്…..
അവൻ പതിയേ അകത്തേക്ക് കയറി….
പാർത്തനു വേണ്ടി വന്നതാവും
അല്ലേ…

അയാളത് ചോദിക്കുമ്പോൾ അജി തലയാട്ടി….
നിങ്ങൾ പാർവതിയുടെ….
അജി അവന്റെ സംശയം പ്രകടിപ്പിച്ചു…..
ഏട്ടനാണ്…. ജയ ശങ്കർ….
അയാൾ പുഞ്ചിരിച്ചു…..
അജിക്ക് ആശ്വാസം തോന്നി….. അവളുടേ ഭർത്താവല്ലല്ലോ…..

ഞാൻ പറയാൻ വന്നത് ആരു മോളേ….
അജിയത് പറഞ്ഞു തുടങ്ങിയപ്പോഴേക്കും ജയൻ തടഞ്ഞു….
ഞാൻ പാർവതിയെ വിളിക്കാം…. നേരിട്ട് സംസാരിച്ചോളൂ…
മോളേ…..
അതും പറഞ്ഞു കൊണ്ടയാൾ അകത്തേക്ക് നോക്കി വിളിച്ചു…..

അവൻ അവളുടേ വരവിനായി കാത്തു നിന്നു…
അകത്തു നിന്നു വരുന്നവളുടെ കാലിലേക്കായിരുന്നു ആദ്യം തന്നെ അവന്റെ കണ്ണുകൾ നീണ്ടു പോയത്…
നടക്കാൻ പ്രയാസമുള്ള കാല് കൊണ്ട് ഏന്തി വലിഞ്ഞു അവൾ വരുമ്പോഴാണ് അവളുടേ മുഖത്തേക്ക് അവൻ നോക്കിയത്….
ഒരു നിമിഷം അവൻ കണ്ണുകളെ പോലും വിശ്വസിക്കാനാവാതെ നിന്നു…..
ശരീരം ഒന്നാകേ മരവിച്ച പോലെ…..

നോവിന്റെ പടു കുഴിയിലേക്ക് ആണ്ടു പോയപ്പോഴും മറവിക്ക് വിട്ട് കൊടുക്കാതെ മുറുകെ പിടിച്ച മുഖമായത് കൊണ്ട് തന്നെ തെറ്റാനൊരു സാധ്യത യുമില്ലെന്ന് അവനുറപ്പായിരുന്നു…..
അച്ചു…..
ഉള്ളിലെ വിങ്ങൽ ആ ഒരൊറ്റ വാക്കിലൊതുക്കി അവൻ വിളിക്കുമ്പോഴേക്കും കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു…

അപ്പോഴും അവളുടേ മുഖം ശാന്തമായത് അവനെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തി…..
വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം കാണുമ്പോഴുള്ള ഞെട്ടലോ അത്ഭുതമോ എന്ന് വേണ്ട കണ്ണുകൾക്ക് പ്രത്യേകിച്ചൊരു ചലനം പോലും അവൾക്കുണ്ടായിരുന്നില്ല….
അതിനർത്ഥം…..
അവൾ തന്നെ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നുണ്ടെന്നല്ലേ..
അവൾ വന്നത് തന്നെ തേടിയാവുമോ…..

അശ്വതി…..
എവിടെയായിരുന്നു നീ….
നിറഞ്ഞ മിഴികളാൽ അവനത് ചോദിക്കുമ്പോൾ അവളൊന്നു ചിരിച്ചു….
ഇത് ഞാൻ അങ്ങോട്ടല്ലേ ചോദിക്കേണ്ടത്…..
ഇപ്പൊ വരാമെന്നു പറഞ്ഞു പോയ ആളെ കാണാൻ വർഷങ്ങൾ ഇത്രയും വേണ്ടി വന്നു…..
അവളത് പറയുമ്പോൾ അജിയുടെ ഉള്ളു പിടക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു….

അച്ചു…. ഞാൻ…. അന്ന്…
അവൻ പറഞ്ഞപ്പോഴേക്കും അവൾ കയ്യുയർത്തി….
അറിഞ്ഞു…. ഞാൻ നാട്ടിൽ പോയിരുന്നു നിന്നെ അന്ന്വേഷിച്…..
അവിടെ നിന്ന് എല്ലാം അറിഞ്ഞു….
മകൻ സ്നേഹിച്ച പെണ്ണിനുള്ള നിന്റെ അച്ഛന്റെ സമ്മാനമാണിത്….
അതും പറഞ്ഞവൾ കാലവനു നേരെ നീട്ടുമ്പോൾ അവൻ ഞെട്ടലോടെ അവളെ നോക്കി….

ഒരു ചെറിയ ആക്‌സിഡന്റ്… എഴുന്നേൽക്കാൻ വർഷങ്ങളെടുത്തു വെന്ന് മാത്രം…..
അന്നും എനിക്ക് താങ്ങായത് നിനക്ക് വേണ്ടി ഞാൻ ഉപേക്ഷിച്ച എന്റെ കുടുംബമായിരുന്നു…
ഇന്നും ഒരാളുടെ സഹായമില്ലാതെ ഒറ്റക്ക് പോകുക പ്രയാസമാണ്…
അന്നെന്റെ കുഞ്ഞിനെ അയാളുടെ കയ്യിലേൽപ്പിച്ചു പോരാൻ എന്നെ കൊണ്ട് തോന്നിച്ചത് ദൈവമാണ്….

അല്ലെങ്കിൽ ഇന്നെന്റെ മോള്……
അവൾ വിങ്ങി കൊണ്ടത് പറയുമ്പോൾ അജി ദയനീയമായി അവളെ നോക്കി…..
അപ്പോഴാണ് അവന്റെ ചിന്തകൾ ആരുവിലേക് നീങ്ങുന്നത്……

അപ്പൊ ആരു…. ആരു നമ്മുടെ മോളാണോ….
ചോദിക്കുമ്പോൾ അവന്റെ വാക്കുകൾ വികാരാദീതമായിരുന്നു….
അവളൊന്നും മിണ്ടിയില്ല…..
അവൻ കസേരയിലെക്കൂർന്നിരുന്നു….
അരികിലായുള്ള കുഞ്ഞ് മേശയിൽ വെച്ച ജഗ്ഗിൽ നിന്നും അല്പം വെള്ളമെടുത് അവൻ വായിലേക്കൊഴിച്ചു…..

അറിഞ് കൊണ്ടല്ലെങ്കിലും എന്നെ സ്നേഹിച്ചതിന്റെ പേരിൽ നിന്നെ ഒത്തിരി വേദനിപ്പിച്ചവനാണ് ഞാൻ….
എങ്കിലും എന്റെ കുഞ്ഞിനെ നീ ഇല്ലാതാക്കിയില്ലല്ലോ….
നന്ദിയുണ്ട്…….
ഇത്ര കാലം നിങ്ങളെയോർത് ജീവിച്ചതിനു അർത്ഥമില്ലാതാക്കിയില്ലല്ലോ നീ…..
അവനതും പറഞ് അവൾക്ക് നേരെ കൈ കൂപ്പി…..
പ്രസവിച്ചത് അവളാണെങ്കിലും വളർത്തിയത് നിന്റെ കൂട്ടുകാരനാണ്….

മോളേ പാർത്ഥൻ നിനക്ക് തരുമെന്ന് തോന്നുന്നുണ്ടോ…..
ജയന്നത് ചോദിക്കുമ്പോൾ അജിയുടെ ചിന്തകൾ പാർത്തനിലേക്ക് നീങ്ങി….
പാർത്തനും ആരുവും തമ്മിലുള്ള സ്നേഹ വും അവന്റെ മനസ്സിലേക്കൊഴുകിയെത്തി…..
അവൻ തരാതെ യിരിക്കാൻ അവന്റെ കുഞ്ഞോന്നുമല്ലല്ലോ…
മാത്രമല്ല…..മോളേ ഇവൾ താൽക്കാലികമായി അവനെ ഏൽപ്പിച്ചത് മാത്രമാണ്….
പറയുമ്പോഴേക്കും അവന്റെ ശബ്ദം ഉയർന്നിരുന്നു…..
മോളേ തിരിച്ചു വേണമെന്ന വാശി അവനിൽ നിറഞ്ഞു നിന്നിരുന്നു…..

പാർവതിയുടെ മുഖം ശാന്തമായിരുന്നു….
എനിക്ക്…. പാർത്തനെ കണ്ടോന്നു സംസാരിക്കണം അജി….
ജയനായിരുന്നത് പറഞ്ഞത്…..
മ്മ്…. സംസാരിക്കാം…. പക്ഷേ തൽക്കാലം ആരു മോൾടെ അച്ഛൻ ഞാനാണെന്ന് അവനറിയരുത്…..
അതും പറഞ്ഞ് അജി അവിടെ നിന്നിറങ്ങുമ്പോഴും അവന്റെ കണ്ണുകൾ ആശ്വതിയെ തഴുകി…..

അവളുടേ മുഖത്ത് പ്രത്യേകിച്ച് ഭാവ മാറ്റങ്ങളൊന്നുമുണ്ടായിരുന്നില്ല….
ഒരു പക്ഷെ അവളുടേ അവസ്ഥകൾ അവളെ അങ്ങനെ ആക്കിയെടുത്തതാകാമെന്ന് അവനൂഹിച്ചു…..
അവിടെ നിന്നിറങ്ങുമ്പോൾ അജിയുടെ മനസ്സ് വല്ലാത്തൊരു സന്തോഷത്തെ പേറിയിരുന്നു….
നഷ്ടപ്പെട്ടെന്ന് കരുതിയതെല്ലാം തിരിച്ചു കിട്ടിയ മനസ്സ് അനുവാദമില്ലാതെ ആനന്ദിക്കുകയാണ്….

ആരുവിനെ പാർഥനിൽ നിന്നും വേർപ്പെടുത്തിയാൽ അവനൊരു പക്ഷെ നാട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു പോകുമായിരിക്കും….
പിന്നേ ഇത്ര വർഷങ്ങളായി മനസ്സിൽ കരുതി വെച്ചിരുന്ന സ്നേഹം മുഴുവൻ അവൾക്കും മോൾക്കും പകുത്ത് നൽകണം…..
അച്ചുവിന്റെ കണ്ണിലെ നിർവികാരത നീക്കി പ്രണയത്താലവളെ മൂടണം……
ഇപ്പോൾ അവൾക്ക് തന്നോടുള്ള അകലം ഒരു പക്ഷെ അവൾ അനുഭവിച്ച ദുഖങ്ങളിൽ നിന്നാകാം…
എങ്കിലും അവൾക്കത്രയേറെ തന്നിൽ നിന്ന് അകന്ന് നിൽക്കാൻ കഴിയില്ല….
അവളുടേ കുഞ്ഞിന്റെ അച്ഛനാണ് താൻ….

അവളുടേ ആദ്യ പ്രണയവും……
🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹
അവൻ നേരെ പോയത് പാർത്ഥന്റെ അടുത്തേക്കായിരുന്നു….
അവന്റെ ബൈക്കിന്റെ ശബ്ദം കേട്ടതും പാർത്ഥൻ പുറത്തേക്ക് വന്നു…..
എന്തായി…. അവളെന്താ പറഞ്ഞത്…
അവന്റെ വാക്കുകളിൽ അറിയാനുള്ള ആകാംക്ഷ നിറഞ്ഞിരുന്നു…..
അന്നാദ്യമായി അജിക്ക് പാർത്ഥനോടൊരു ദേഷ്യം തോന്നിയിരുന്നു……
അത് പാർതാ….. അവള് വന്നിരിക്കുന്നത് ആരുവിനു വേണ്ടി തന്നെയാണ്…..

അവൾ കുഞ്ഞിനെ കൊണ്ട് പോകുകയാണെന്നാ പറയുന്നത്…..
അജിയത് പറഞ്ഞതും പാർത്ഥന്റെ മുഖത്ത് കാർ മേഘങ്ങൾ ഉരുണ്ട് കൂടി…
എന്തോ ഒരു വിങ്ങൽ തൊണ്ട കുഴിയിൽ തടഞ്ഞു നിന്നു…..
അജി…. എന്റെ മോള്…..
പാർത്ഥൻ അത്രയേറെ സങ്കടത്തോടെ അത് പറയുമ്പോഴും അജിക്ക് ദേഷ്യം വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു…
അവൾ… തന്റെ മോളല്ലേ…
അവന്റെ ഹൃദയം ചോദിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു…..

പാർതാ…. അവൾ നിന്റെ മോളല്ല….
എത്ര വലിയ ആത്മ ബന്ധമെന്ന് പറഞ്ഞാലും രക്ത ബന്ധങ്ങളെക്കാൾ മുകളിൽ ആവില്ല പാർതാ….
അവനത് പറയുമ്പോൾ പാർത്ഥൻ അത്ഭുതത്തോടെ അവനെ നോക്കി…..
രക്ത ബന്ധങ്ങളെക്കാൾ ഒത്തിരി മുകളിലാണ് എനിക്കും ആരുവിനും ഇടയിലുള്ള ആത്മ ബന്ധമെന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നവൻ പോലും തിരുത്തി പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു…..
പാർത്തന് ദുഃഖം നിയന്ത്രിക്കാൻ കഴിയുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല….
എങ്കിലും ആരൊക്കെ എന്തൊക്കെ പറഞ്ഞാലും അവള് തന്റെ മോള് തന്നെയാണ്….

അവന്റെ ഹൃദയം വിതുമ്പി….
അവൾ തന്നെ തൊട്ട് പോകുന്നു വെന്നോർക്കും തോറും അവന് ശ്വാസം നിലക്കുന്നത് പോലെ തോന്നി….
ഈ ജന്മം തന്റെ വിധി ഇതായിരിക്കാം….
സ്നേഹത്തോടെ ചേർത്ത് പിടിക്കുന്നവരെ മനോഹരമായി തട്ടി മാറ്റുന്ന വിധി……

അവൻ ദുഃഖം കലർന്നൊരു പുഞ്ചിരിയെ കൂട്ട് പിടിച്ചു….
ആരു എത്തിയില്ലേ പാർതാ ….
അജിയത് ചോദിക്കുമ്പോൾ അവന്റെ കണ്ണുകൾ തിളങ്ങിയിരുന്നു….
അവളെത്തിയിട്ടില്ല….

സ്കൂൾ വിടാനാവുന്നതല്ലേ യുള്ളൂ..
പാർത്ഥനത് പറഞ്ഞതും അജി അവിടെ നിന്നിറങ്ങാൻ തുടങ്ങി….
എങ്കി ശെരി….ഞാനിറങ്ങാ പാർതാ….
അവർ നിന്നോട് സംസാരിക്കണമെന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്….. അവർ വരും…..

അജിയത് പറഞ്ഞതും പാർത്ഥന്റെ യുള്ളിൽ ഒരു കനൽ വീണു കിടന്നിരുന്നു…
ആരുവിനെയും പാർത്തനെയും തമ്മിൽ അകറ്റാൻ വേണ്ടി തന്നെയായിരുന്നു താനവളുടെ അച്ഛനാണെന്ന കാര്യം അവൻ മറച്ചു വെച്ചത്…
അവന്റെ മനസ്സിൽ ആരുവിന്റെ ചിരി നിറഞ്ഞു നിന്നിരുന്നു….
(തുടരും)